آغاز بودنت

نفس مامان پنجشنبه صبح با بابایی و خاله فخری و خاله فاطی و مامان مریم رفتیم بیمارستان(مردم). خاله مرجان و سمانه و خاله نرگس مامان آرنیکا هم تلفنی پیگیر بودن. بعد از کارای بستری که یک ساعت طول کشید رفتم بخش زایمان واسه بستری. وقتی لباسامو عوض کردم تازه فهمیدم کجای کارم!!! بابا مهدیتم وقتی منو با اون لباس دید نگران شده بود همش میگفت مواظب خودت باش. خلاصه از ساعت 8 صبح ما منتظر دکتر بودیم خانوم ساعت 2 اومد بابات شاکی شده بود میگفت زنمو بدین ببرم خودم یه کاری میکنم بزاد.ههههههههه

ساعت 2/30 بود رفتم اتاق عمل و بیحسم کردن و ساعت 2/40 شما پاهای قشنگتو گذاشتی توی دنیا. وقتی دکتر شروع کرد به قران خوندن یه حس عجیبی داشتم احساس کردم یدفعه تهی شدم. دلم گرفت آخه نشونم ندادنت ومنو بردن ریکاوری. اونجا بابایی و خاله سمانه اومدن دیدنم و عکستو نشونم دادن اصلا باورم نمیشد این شکلی باشی هیچ تصوری ازت توی ذهنم نداشتم ولی همونجا فهمیدم که چقدر عاشقانه دوستت دارم....

شب خاله مرجان اومد پیشم قبلش خاله فخری اونجا بود. خاله مرجان همه کارای شمارو انجام داد تازه به بقیه هم کمک میکرد. با اون قلب پاک و مهربونت دعا کن هرچی میخواد خدا بهش بده...

فردا ظهر هم خاله سمانه و باباتو و خاله کیانا اومدن دنبالم و مرخص شدیمو اومدیم خونه مامان مریم. اونجا همه بودن دایی محمد، بچه های خاله و بقیه.... چند ساعت بعد هم بابا اصغر و مامان زهرا و عمه مرضیه اومدن دیدنمون. میخواستن دیروز بیان بیمارستان اما چون عمل من طول کشید نتونستن بیان...

عشقم همه از اومدنت خوشحال بودن مخصوصا بابایی...

خوش اومدی نفسم