دونه انارم

فرشته کوچولوی من! چیزی حدود 9 ماهه که تو داری در وجود من زندگی میکنی و قلب کوچیکت تو تن من میتپه! توی این مدت چه لحظه های شیرینی، چه خاطره هایی و چه زیستنی با تو داشتم... چند روز دیگه مونده و من همچنان بیقرارتم... با اینکه میدونم دیگه هیچ وقت مثل الان و تا این اندازه  به یکدیگر نزدیک نخواهیم بود، اما نمیدونی با چه عشقی منتظر اومدنتم... میخوام تو آغوشم حضور گرمت رو احساس کنم،میخوام هر روزمو با تو شروع کنم، میخوام بغلت کنم و ببوسمت... مامانی تو یه فرشته ای....یه هدیه از اسمون که خدای مهربون برای ما فرستاده. خدا کنه لایق داشتنت باشیم. خدایا کمک کن،کمک کن که بتونم مادر خوبی برای پسرم باشم، که براش بهترینها رو بسازم و به بهترین...

جوجوی مامان شما توی چند ماه اول اسمت لوبیا بود بعد که جنسیتت معلوم شد قرار شد برات اسم انتخاب کنیم. بابات از اول گفت هر اسمی که تو انتخاب کنی من قبول میکنم اخه من همیشه میگم چون فامیلیه بچه از پدرش میاد اسمشو حتما مادر باید انتخاب کنه. خلاصه اولین انتخابم اسم کیان بود که بابایی هم خوشش اومد اما چون مامان زهرات به همه گفت اسمشو خودش انتخاب کرده منم این اسمو نگذاشتم(از این اسم خوشش میومد بخاطر فیلم مختار). بعد اسم هیراد و انتخاب کردم که همه گفتن نه بعدی اسم سام بود که من واقعا این اسمو دوست داشتم که بازم بابا جانتون فرمودن نه( دقت کردی قرار بود هرچی من انتخاب کردم باشه) هر وقت هم اعتراض میکردم اذیتم میکرد میگفت تو هرچی میخوای بذار من باید شن...

جیگر مامانی اولین باری که تکوناتو حس کردم آخرای سه ماه بودم تو شمال با بابایی جلوی آتیش نشسته بودیم که شما لگد زدی چه حالی داد. لذتی که هیچ وقت تجربش نکرده بودم. از قرار معلوم باباتو خیلی دوست داری چون هر وقت صداشو میشنوی شروع میکنی به وول خوردن. اونم شمارو خیلی دوست داره همش دل مامانو ناز میکنه و باهات حرف میزنه. میخوام اینو بدونی که بابات خیلی توی این دوران هوامو داشت و اصلا اذیتم نکرد. اینم بدون که من عاشقانه دوستش دارم...

سه ماه اول حال مامانی خیلی خوب بود ولی همین که رفتم توی ماه چهارم همه چیز دگرگون شد. حالم خیلی بد بود 4کیلو وزن کم کردم. هرچی میخوردم بالا میآوردم حتی آب. برای عید با بابا مهدی رفتیم پیش دکتر که گفت باید بیمارستان بستری بشی که منو بابات گوش ندادیم و بجای بیمارستان رفتیم شمال خونه عمه دوست بابا. خیلی بهمون خوش گذشت جالب اینجا بود که من اونجا اصلا حالم بد نبود. ...

سلام بهونه قشنگ من برای زندگی! عزیز دلم سوم بهمن ماه بود که من و باباییت فهمیدیم که یه موجود نازنین توی وجود من در حال رشده. نمیتونم بگم اونموقع چه حسی داشتیم همدیگرو بغل کرده بودیم و خدارو شکر میکردیم. اولین باری که رفتم سونو هفته هفتم بود که از سلامتت خبر داد. دفعه بعدی هفته یازدهم بود که اولین بار صدای قلبتو شنیدم نمیرونستم بخندم یا گریه کنم. دفعه سوم برای تعیین جنسیت رفتم. وقتی که گفتن شما پسری خوشحال شدم انگار خودم میدونستم وقتی زنگیدم به بابات نمیدونی چیکار میکرد از ذوقش میگفت برات نیم کیلو طلا میخرم. ...